Wyjściową inspiracją było dla nas opowiadanie „Moja córeczka” Tadeusza Różewicza. Osią dramatu jest to, że ukochane dziecko znika (i ostatecznie ginie) w świecie obcym i całkowicie dla ojca niezrozumiałym. Dla bohatera Różewicza tym światem była Warszawa, dla dzisiejszych rodziców jest nim bardzo często internet.
O niebezpieczeństwach, z jakimi dziecko spotyka się w sieci, mówi się od lat. Owe zagrożenia zmieniają się i nieustająco narastają wraz z rozwojem internetu. Cyberprzemoc wśród młodzieży czy patostreaming to zjawiska powszechne. Ostatnio zaczęto np. badać zmiany neuronalne powodowane przez intensywne kontakty onlinowe. Świeżym doświadczeniem było wymuszone przez pandemię zdalne nauczanie i przeniesienie większości kontaktów do sieci.
W naszym scenariuszu zabrzmi wielogłos: specjalistów od internetu, psychologów, nauczycieli, terapeutów. W przedstawieniu pokażemy głośne i o tragicznym zakończeniu przykłady cyberprzemocy, ale też nastoletnich milionerów – gwiazdy YouTube’a. Nasz spektakl będzie swoistą wideoinstalacją, gdzie poszczególne głosy, tak jak treści w internecie, będą się na siebie nakładać i wzajemnie zagłuszać. Opowiemy o próbach okiełznania i zhumanizowania internetu, z którego przecież nie zrezygnujemy. Nie zabronimy dzieciom z niego korzystać, ale możemy je nauczyć, jak to robić w bezpieczny sposób.
SPEKTAKL PLENEROWY
W SIECI
Spektakl inspirowany opowiadaniem „Moja córeczka” Tadeusza Różewicza.
REŻYSERIA
Dorota Bator
Anna Wieczorek
Krzysztof Kopka
WYSTĄPILI
Uczniowie Szkoły Podstawowej nr 77 im. Tadeusza Różewicza
Dorota Łukasiewicz-Kwietniewska
Anna Wieczorek
Dariusz Maj
Premiera: 22.10.2021
Wrocław, Huby, Rada Osiedla Huby, ul. Gliniana 55
Plenerowy spektakl dokumentalny w ramach przeglądu „Bohater.dok” realizowanego z okazji Roku Różewicza
„Bohater.dok” to przegląd spektakli plenerowych (20–22/10/2021), które powstały z okazji Roku Różewicza 2021. Za pomocą metod teatru dokumentalnego twórcy starają się zbudować portret dzisiejszego „everymana”. Na podstawie wywiadów, badań terenowych i pracy dramaturgicznej powstały przedstawienia twórczo nawiązujące do dzieł Tadeusza Różewicza i Różewiczowskiego bohatera. To opowieści o nas samych, wrocławianach, snute w okolicach miejsc, w których mieszkał Tadeusz Różewicz: bloku na ul. Glinianej 55, kamienicy na ul. Januszowickiej 13, willi na ul. Promień 16.