Wydarzenie towarzyszące pokazom spektaklu “HISTORJA” reż. Doroty Bator
TERAPEUTYCZNA MOC OBECNOŚCI I OPOWIEŚCI
Czy opowiadacz obdarowuje słuchającego czymś więcej, niż tylko dobrą historią? Jeśli tak, to czym jeszcze? Do czego opowiadaczowi może przydać się umiejętność słuchania drugiego człowieka i jak opowieść zmienia się zależnie od tego, kto jej słucha? Jak we współczesnych czasach prawdziwie obdarować kogoś uwagą? Czy słuchanie opowieści ma korzystny wpływ na radzenie sobie z traumą?
Prowadząca dyskusję: Agnieszka Zientarska Gościnie i goście: Małgorzata Litwinowicz-Droździel, Roksana Pietruczanis, Łucja Lange, Michał Błoch, Mateusz Kolaszkiewicz
Agnieszka Zientarska jest absolwentką filologii polskiej (ze specjalnością filmoznawczo-teatrologiczną) i filozofii na Uniwersytecie Opolskim. Stypendystka Uniwersytetu w Poczdamie i National Kaohsiung Normal University na Tajwanie. W Radiu Opole prowadzi audycje poświęcone kulturze. Związana z Zespołem Państwowych Placówek Kształcenia Plastycznego im. Jana Cybisa w Opolu, współpracuje z opolskim Teatrem im. Jana Kochanowskiego. Prowadzi również zajęcia na Uniwersytecie Opolskim.
Małgorzata Litwinowicz-Droździel jest opowiadaczką. Zajmują ją historie tradycyjne, a przede wszystkim opowiadanie literatury oraz szukanie w tekstach literackich żywiołu ustności i radości wspólnego wędrowania przez historię. Współzałożycielka Stowarzyszenia Grupa Studnia O. (1997). W latach 2006–2018 kuratorka programu Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Opowiadania w Warszawie. W Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim prowadzi zajęcia z historii kultury XIX wieku. Umiejętność wybierania historii i budowania wokół nich wielowątkowej opowieści badawczej uważa za ważny i twórczy aspekt pracy naukowej. Opowiada dorosłym i dzieciom. Prowadzi także warsztaty i popularyzatorskie wykłady dotyczące sztuki opowiadania. Autorka książek i licznych publikacji.
Roksana Pietruczanis z wykształcenia filolożka (specjalizacja literatura i kulturoznawstwo). Zawodowo zajmuje się organizowaniem wydarzeń kulturalnych – koncertów, wystaw, warsztatów, performansów i festiwali filmowych. Zupełnie przypadkowo zaczęła przygodę w świecie opowieści, która pochłonęła ją całkowicie. Opowiada bowiem od dziecka. Inspiracje do opowieści czerpie z mitologii słowiańskiej, demonologii oraz wierzeń ludowych. Fascynuje się folklorem wschodniosłowiańskim oraz mrocznymi, pełnymi grozy historiami.
Łucja Lange jest absolwentką teatrologii, etnologii i antropologii kulturowej oraz studium psychologii zwierząt. Bada doświadczenie żałoby po utracie dziecka (w oparciu o wywiady biograficzne), doświadczenie cierpienia osób z chorobami nowotworowymi i zjawisko cancertainment w odsłonach cyfrowych i analogowych. Zajmuje się również tematami bezdomności i marginalizacji (zarówno ludzi, jak i zwierząt) oraz terapii poprzez fotografię jako aktywistka i badaczka. Jej zainteresowania naukowe skupiają się na kwestiach różnorodności, gender studies, animal studies oraz death studies.
Michał Błoch jest lekarzem, specjalistą pediatrii, absolwentem Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Szkolenie specjalizacyjne zrealizował w Klinice Pediatrii, Gastroenterologii i Żywienia USK we Wrocławiu. Obecnie zaangażowany w pediatryczną opiekę długoterminową i paliatywną. Lekarz Hospicjum dla Dzieci Dolnego Śląska „Formuła Dobra”, pracuje w ZOL dla Dzieci w Wierzbicach i w ZOL dla Dzieci w Jaszkotlu. Doktorant w Zakładzie Propedeutyki Pediatrii i Chorób Rzadkich UM we Wrocławiu. Ukończył polsko-francuskie studia podyplomowe „Etyka a praktyka medyczna w pediatrii i perinatologii” w IMiD w Warszawie, „Żywienie i opieka metaboliczna” w CM UJ w Krakowie, obecnie w trakcie szkolenia z psychoonkologii. Wielokrotny uczestnik warsztatów komunikacji lekarz–pacjent „Areopag etyczny” prowadzonych przez Puckie Hospicjum im. św. Ojca Pio. Na Instagramie i Facebooku prowadzi profil @drhospice, gdzie dzieli się swoimi zawodowymi doświadczeniami.
Mateusz Kolaszkiewicz jest psychologiem i psychoterapeutą w trakcie certyfikacji. Pracuje głównie z dziećmi i młodzieżą, ale także z osobami dorosłymi i rodzinami. Przewodniczy Sekcji Terapii Dzieci i Młodzieży przy Dolnośląskim Stowarzyszeniu Psychoterapeutów, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Terapii Zabawą. Terapię prowadzi w oparciu o nurt systemowy oraz analityczny jungowski. Edukator. Interesuje się kulturowymi aspektami zdrowia psychicznego oraz wpływem sztuki na proces zdrowienia. Oprócz prywatnej praktyki współpracuje z Fundacją Praesterno, która w ramach funduszy miejskich oraz ogólnokrajowych świadczy bezpłatną pomoc psychologiczną i psychoedukację młodzieży w wieku szkolnym. Prywatnie entuzjasta muzyki, teatru, fotografii. /Wszelkie nawiązania do historii terapeutycznej pracy z pacjentami zostały zniekształcone i uogólnione w takim stopniu aby uszanować ich prywatność i podmiotowość oraz zostały udostępnione za zgodą./
